Eenzaamheid bij ouderen is een probleem dat verpleegkundigen en verzorgenden in de wijk vaak als eerste opmerken. V&VN heeft begin juli 2021 een nieuwe richtlijn Eenzaamheid onder Ouderen uitgebracht. Je vindt er aanbevelingen over wat je wel en beter niet kunt doen om eenzaamheid vast te stellen, te screenen en om hulp bij eenzaamheid te bespreken.
Drie belangrijke vragen
Eenzaamheid onder ouderen
De richtlijn stelt drie vragen centraal:
- Hoe stel je eenzaamheid bij ouderen betrouwbaar en valide vast?
- Heeft screenen op eenzaamheid zin?
- Welke interventies helpen ouderen daadwerkelijk zich minder eenzaam te voelen?
De richtlijn bevat verschillende aanbevelingen. Bijvoorbeeld wat je doet als je merkt dat er een taboe rust op het onderwerp eenzaamheid, en een oudere het moeilijk vindt om erover te praten. Daarnaast vind je er advies over welk instrument je het beste kunt gebruiken als je wilt weten hoe ernstig de eenzaamheid is.
Praktische handvatten
Voor veel zorgprofessionals is het begrip eenzaamheid iets dat ze lastig kunnen hanteren. Bij de nieuwe richtlijn eenzaamheid hoort dan ook een praktische gesprekshandleiding. Hierin lees je bijvoorbeeld hoe en wanneer je het gesprek kunt aangaan. De handleiding gaat uit van drie stappen:
- Herkennen van eenzaamheid. Op welke signalen moet je letten? En welke vormen van eenzaamheid zijn er?
- In gesprek gaan. Hoe vermijd je confronterende vragen in het gesprek met je cliënt? Gebruik de voorbeeldvragen.
- Praten over ondersteuning. Welke vormen van ondersteuning passen bij de cliënt? En wat kun je bijvoorbeeld voor iemand betekenen als hij geen gemakkelijke prater is?
Verder vind je in de handleiding informatie over hoe je de werkwijze van het wijkverpleegkundig team afstemt met andere zorg- en hulpverleners. Zo vorm je een sociaal netwerk rondom de cliënt, waarin het wijkverpleegkundig team de schakel is tussen de zorg- en welzijnssector.
Bron: Nieuwsbrief Mantelzorg